Grand Canyon

Vanmorgen Highway 64 op om direct naar de Grand Canyon te rijden. Een lange rechte weg zo het park in. De drukte viel erg mee, wel even een parkeerplek moeten zoeken, maar bij de Market Plaza was plek genoeg voor onze camper. Er is een gratis bussysteem met een hop on hop off. Dus met de blauwe buslijn naar het Visitor Center, de introductiefilm eens bekeken en weer terug met de bus naar de Market Plaza. Eerst wat gegeten en bedacht welke route we gaan nemen. We gingen met de bus naar de rode lijn voor de Hermits Rest Route Transfer. Bij Powell Point uitgestapt en toen hevig onder de indruk van het uitzicht. Veel foto's genomen maar die laten niet zien hoe het echt is. Je denkt dat je het wel ongeveer weet als je een docu of film gezien hebt op National Geografic of Discovery, maar in het echt is het zo imposant, indrukwekkend , gewoon niet met woorden uit te drukken... Vervolgens bij de volgende stop Hopi Point besloten om verder te lopen naar Mohave Point, 1,6 km. Wel wat griezelig als je hoogtevrees hebt, maar na goede afspraken met Peter (niet te dicht bij de rand gaan staan enz) toch gedaan. Van Mohave tot The Abyss was 1,8 km, daarna tot Monument Creek 1,6 km en als laatste tot Pima Point nog 2,9 km gelopen. Dus bijna 8 km met elke hoek of bocht weer een spectaculair uitzicht. Helaas weinig wild of vogels gezien,  wel aardig wat grote raven. Het laatste stukje naar Hermits Rest weer met de bus. Daar wat sandwiches gekocht want gezien de tijd wilden we de zonsondergang afwachten. Dat zou rond 19.30 uur zijn. Volgens een buschauffeur was Mohave Point de mooiste plek. Helaas was het best bewolkt, maar het blijft altijd mooi om te zien hoe de zon ineens verdwijnt achter de horizon.En dan koelt het ook snel af, blij met mijn meegenomen vest en delen van de afritsbroek er aangeritst. Er stonden veel mensen om foto's te maken maar iedereen werd stil toen de zon onder ging, heel bijzonder. Daarna met de bus naar de parkeerplaats en tegen 21 uur weer naar de camping. Moe maar voldaan.

update: We blijven tot maandagochtend op KOA Williams, gelukkig nog plek hier. Ook wel lekker om op ons gemak hier de omgeving te verkennen. Hebben we meteen tijd om onze route voor de laatste week opnieuw te plannen. De aardverschuiving aan de kust gooit wat roet in het eten, maar voor de inwoners daar is het veel lastiger. Wij hopen een stukje onbekender Californië te gaan ontdekken.